ورزش درباره وبلاگ به وبلاگ من خوش آمدید آرشيو وبلاگ نويسندگان دو شنبه 2 ارديبهشت 1392برچسب:, :: 22:51 :: نويسنده : مهدی فرخانی
واترپلو واترپلو (Water polo) یک ورزش گروهی است که با استفاده از توپ در آب برگزار میشود. که در آن دو تیم با ۶ بازیکن و یک دروازهبان در هر تیم به همراه ۶ بازیکن ذخیره در این ورزش شرکت میکنند و در محوطهای درون استخر به ابعاد ۲۰در ۳۰ متر بازی میکنند. بازیکنان باید با شنا کردن حرکت کنند.این بازی در ۴ زمان ۸ دقیقهای برگزار میشود. برنده تیمی است که در این ۴ زمان توپهای بیشتری را وارد دروازهٔ حریف کند.
واترپلو در دهه ۱۸۷۰ در بریتانیا اختراع شد و نخستین قواعد آن در اسکاتلند و انگلیس ایجاد شد، اولین بازی بینالمللی بین تیمهای ملی این دو کشور در سال ۱۸۹۰ در لندن برگزار و با پیروزی اسکاتلند به پایان رسید. ترجمه تحتاللحفظی واترپلو به معنای «چوگان آبی» است. این رشته نخستین ورزش گروهی بود که در سال ۱۹۰۰ وارد المپیک شد که با قهرمانی بریتانیا همراه بود. حاکمیت بریتانیاییها بر این رشته بعدها از میان رفت و کشورهایی چون مجارستان، ایتالیا، هلند و کشورهای اروپای شرقی به قدرتهای اول این رشته بدل شدند. ورود واترپلوی زنان به بازیهای المپیک در المپیک ۲۰۰۰ سیدنی صورت گرفت. ادارهٔ این ورزش در سطح بینالمللی بر عهده فدراسیون بینالمللی شنا با نام اختصاری «فینا» است. طول استخر واترپلو در مسابقات بینالمللی ۳۰ و عرض آن ۲۰ متر است. دروازهها ۳ متر عرض دارند و ۹۰ سانتیمتر از سطح آب ارتفاع دارند. وزن توپ هم ۴۰۰ تا ۴۵۰ گرم است. در مسابقات زنان از استخر کوچکتری به طول ۲۵ و عرض ۱۷ متر استفاده میشود. تاريخچه واترپلو در ايران از سال 1318 كميته اي تحت عنوان كميته شنا تشكيل شد كه رياست آن را فتح الله اميرعلائي برعهده داشت و تشكيلات ورزش شناي كشور را سرپرستي كرد. اين كميته تا سال 1325 پابرجا مي ماند و سپس فدراسيون شناي كشور تاسيس مي شود كه از همان ابتدا داراي 3 كميته تفكيك شده شنا، شيرجه و واترپلو بود. درسال 1349 تيم واترپلوي ايران براي نخستين بار در بازيهاي آسيايي بانكوك شركت كرد و مقام چهارم را به دست آورد. مهارتهای اولیه برای انجام ورزش واترپلو ورزشکار باید در بعضی کارها مهارت داشته باشد. اولین فاکتور لازم برای شروع این ورزش، مهارت در شنا است. در این ورزش، بازیکنان باید بتوانند طول ۳۰ متری استخر را بارها و بارها شنا کنند. نوع شنا کردن بازیکنان واترپلو با شنای کلاسیک متفاوت است. در این روش بازیکنان از یک استیل آزاد استفاده میکنند به طوری که هنگام شنا کردن همیشه سر آنها از آب بیرون خواهد بود تا بتوانند بر بازی مسلط باشند. مهارت دومی که بازیکنان باید به دست آورند، شیوه کنترل توپ با یک دست است. همچنین این ورزشکاران باید بتوانند توپ را با هر دو دست خود کنترل کنند. مهارت دیگری که ورزشکاران این رشته باید داشته باشند، نوعی پا دوچرخهاست که در آن حرکات پا به صورت دایره وار انجام میشود. در این حرکت که ورزشکاران از آن برای نگه داشتن خود روی سطح آب استفاده میکنند، انرژی بسیار کم مصرف میشود. ورزشکاران ورزش واترپلو باید از تمرکز و سرعت عمل بالایی برخوردار باشند تا بتوانند بر تیم حریف غلبه کنند. آموزش مهارتهاي مهم در اين ورزش: 1- نوع شنا، به طوري كه بتوانند در آب بمانند و خسته نشوند و سر از آب بيرون باشد تا به بازي مسلط باشند. 2- مهارت در كنترل توپ با يك و هردو دست؛
3-نگه داشتن خود در آب با مهارت پا دوچرخه اي؛ 4- داشتن تمركز و سرعت عمل بالا. قوانین ورزش واترپلو هر تیم از ۱۳ بازیکن تشکیل شدهاست که شامل هفت بازیکن اصلی و شش بازیکن ذخیرهاست. بازیکنان اصلی دارای یک دروازه بان و شش بازیکن زمین هستند. این شش بازیکن میتوانند هم در نقش حمله و هم در نقش دفاعی ظاهر شوند و جای مخصوص به خود ندارند. یکی از قوانین مهم واترپلو این است که بازیکنان زمین اجازه ندارند توپ را با دو دست بگیرند و باید آن را فقط با یک دست کنترل کنند. در فاصله دو متری از دروازه بانهای هر تیم نشانههایی به نام خط دو متری وجود دارد. بازیکنان تیم مقابل اگر توپ نداشته باشند نباید وارد این محوطه شوند. مدت زمان بازی برای آقایان در جهار ست هشت دقیقهای و برای خانمها چهار ست چهار تا شش دقیقهای است. اندازه زمین ( بیـن المللی ) – طول ۳۰ متر و عرض ۲۰ متر و عمق آب ۲ متر ( ۴ پا ) و نباید از ۸۰/۱ متر کمتر باشد در مسابقات داخلی سعی بر این است که شرایط فوق رعایت شود و برای بانـوان ۱۷×۲۵ متر می باشد. اندازه دروازه : طول آن ۳ متر و ارتفاع ۹۰ سانتی متر و عمق ۳۰ سانتی متر و جنس آن از چوب یا فلـز و یا پلاستیک و رنگ آن سفید می باشد. محیط توپ : بین ۶۷ تا ۷۱ سانتی متر و جنس رویه آن از چرم یا پلاستیک باشد . وزن توپ : ۴۰۰ تا ۴۵۰ گرم و رنگ زرد می باشد . شروع بازی : توسط حلقه ای توپ در وسط آب قرار می گیرد و یا توسط داور انداخته می شود. تعداد تعویض : آزاد _فاصله نقطه پنالتی تا دروازه ۴ متر می باشد . _بلند کردن ۲ پرچم متوسط داور یعنی گل قبول است . _تعداد استراحت بعد از هر دوره به مدت ۲ دقیقه و در هر دوره دو استراحت ۱ دقیقه ای . _یک تیم می تواند ۳۵ ثانیه توپ را می تواند در اختیار داشته باشد. _از پشت ۷ متر می توان خطا را یک ضرب گل کرد. _چهار خط با رنگ های خط قرمز ، خط زرد ، خط سبز ، خط سفید وجود دارد. خط قـرمز : ۲ متر بازیکن تیم مقابل اگر توپ داشته باشند نباید وارد این محوطه شود. خط زرد : ۴ متر پنالتی – خطایی که داور تشخیص به پنالتی می دهد . خط سفید : خط دروازه و خط نیمه خط سبز : ۷ متر – آزاد بازیکنان در این منطقه آزاد می باشنـد. کرنر : از منطقه ۲ متر و محل درست وبا خروج بازیکنان تیم حمله از این منطقه می باشد و در غیر این صورت تکرار می شود. وقت اضافی : ۲ زمان ۵ دقیقه ای _اگر یک بازیکن ۳ بار اخراج شود اسیکالیفه با جایگزین – اگر بازیکن مرتکب خشونت شود. اکسکلود بدون جایگزین خواهد بود . _اخراج بازیکن ۲۰ ثانیه و پشت خط دروازه خودی قرار می گیرد . _زمان بازی – ۴ دروه ( پریود) ۷ دقیقه ای مفید و فعال برای آقایان و خانم ها در چهار ست ۴ تا ۶ دقیقه ای . خطاها: _زدن توپ با مشت بسته _تکیه کردن و یا گرفتن چوب های دروازه _فرو بردن توپ زیر آب در موقع حمله طرف مقابل _پاشیدن آب به صورت حریف _مانع بازی حریف شدن _شنا کردن روی شانه ها و پشت حریف _گرفتن توپ در یک لحظه با هر دو دست _اتلاف وقت _انداختن تنه روی حریف و فشار آوردن اثرات مفید بدنی واترپلو ورزشی آبی و تیمی است. بنابراین از یک طرف باعث بروز آثار ورزش شنا میشود و از طرف دیگر اثر مفید ورزشهای توپی را به همراه دارد. بازیکنان این رشته باید از قدرت و سرعت بالایی برخوردار باشند. در این ورزش تمام اعضای بدن مانند یک زنجیر عمل میکنند. یعنی ورزشکار باید از تمام عضلات خود کمک بگیرید تا بتواند نیروی لازم را به توپ وارد کند. اعضای مختلف بدن مثل دستها، لگن و پاها باید بتوانند حرکات چرخشی خاصی را انجام دهند. بنابراین علاوه بر قدرت، انعطاف پذیری نیز در این ورزش لازم و ضروری است. بعضی از حرکات باعث میشوند سرعت توپ افزایش یابد مثل چرخش مناسب در ناحیه کمر و شانه و همچنین قدرت به عقب بردن بازوها و آرنج و توانایی خم کردن مچ دست. به دست آوردن مهارت در این زمینهها نیاز به تمرین فراوان دارد. بازیکنان علاوه بر قدرت و انعطاف پذیری باید از تمرکز کافی و قدرت طراحی نقشه برای تمرکز بر حریف هم برخوردار باشند. بنابراین به طور خلاصه می توان گفت که : ورزش واترپلو دارای اثرهای مفید زیر است: _افزایش قدرت بدنی به خصوص در ناحیه عضلات ران، بازوها و مچ دست _افزایش انعطاف پذیری _افزایش سرعت عکس العمل در پاسخ به محرکها _افزایش قدرت تمرکز، هماهنگی و طراحی نقشه آسیبهای ورزش واترپلو برخی از اسیبهای واترپلو ناشی از انجام این ورزش در آب است مثل حساسیت و قرمزی چشم، آفتاب سوختگی و عفونتهای پوستی. اما از آسیبهای شایع و مخصوص به این ورزش می توان به موارد زیر اشاره کرد:
کشیدگی تاندونهای شانه: این آسیب بسیار شایع است زیرا ورزشکاران برای افزایش قدرت و سرعت پرتاپ توپ به عضلات و تاندونهای این ناحیه فشار زیادی وارد میکنند و باعث کشیدگی و گاهی پارگی تاندونهای این ناحیه میشوند.
آسیب به انگشتان: سرعت سریع توپ و برخورد آن با انگشتان دست ورزشکاران باعث ضرب دیدگی، کبودی و حتی بروز زخم و شکستگی در این نواحی میشود.
آسیب ناحیه صورت: واترپلو ورزش پر برخوردی است و ورزشکاران به سهو یا به عمد ضرباتی را به بازیکن حریف وارد میکنند. در نتیجه کبودی زیر چشم و پارگی لب از جمله آسیبهای شایع است.
عواملی که سبب بروز آسیب بیشتر میشوند: _نداشتن بنیه و انعطاف پذیری لازم برای این ورزش _بی تجربگی و مهارت ناکافی در اجرای تکنیکها _استفاده نکردن از وسایل ایمنی مثل کلاه ایمنی و وسایل حفاظتی از گوش و دهان پیشگیری از آسیب ها _ رعایت چند نکته از بروز آسیب بدنی جلوگیری میکند: _ منظم ورزش کنید تا بدن شما برای این ورزش قدرت و انعطاف پذیری کافی را به دست آورد. _ علاوه بر تمرینات واترپلو، از سایر تمرینها بدن سازی به منظور ارتقای سطح قدرت و انعطاف پذیری بدن استفاده کنید. _ حتما" در حین و بعد از ورزش آب فراوان بنوشید. _ قبل از ورزش بدن خود را گرم کنید. _ بعد از خروج از آب، تمرینات کشش را فراموش نکنید. _ از وسایل ایمنی و عینک شنا استفاده کنید. _ اگر احساس کردید آسیب دیدهاید، بلافاصله ورزش را متوقف کنید و در صورت لزوم از کمپرس یخ و بالا نگه داشتن اندان آسیب دیده استفاده کرده و به پزشک مراجعه کنید و تا بهبود کامل ورزش نکنید. توپ واتر پلو این نوع توپ از سه قسمت اصلی، بلیدر، نخ پیچ و رویه توپ تشکیل شده است و در دو سایز ویژه مردان و زنان تولید می شود. نظرات شما عزیزان: پيوندها
تبادل لینک
هوشمند |
|||
|